Skip to content
Witte Zusters
  • Home
  • Over ons
    • Onze Missie
    • Nederland
    • Internationaal
    • Onze geschiedenis
    • Spiritualiteit
  • Contact
    • Bestuur Administratie en Personeel
    • Adressen van communiteiten in Nederland
    • Steun
    • Gedragscode Pastoraat
    • Contactformulier
    • Cookies beleid
    • Privacy-verklaring
  • Publicaties
    • Boeken
    • Artikelen
    • Interviews
  • Foto’s
    • Foto’s Algemeen Diversen
    • Foto‘s 2019
    • Foto’s 2018
    • Foto’s 2017
  • Video
  • Links
  • Nieuwsbrieven
    • Nieuwsbrieven actueel 2023
    • Nieuwsbrieven actueel 2022
    • Nieuwsbrieven actueel 2021
    • Nieuwsbrieven actueel 2020
    • Nieuwsbrieven actueel 2019
    • Nieuwsbrieven-archief 2019
    • Nieuwsbrieven-archief 2018
    • Nieuwsbrieven-archief 2017
    • Nieuwsbrieven-archief 2016
  • Overleden zusters
    • Overleden 2023
    • Overleden 2022
    • Overleden 2021
    • Overleden 2020
    • Overleden 2019
    • Overleden 2018
    • Overleden 2017

Artikelen

Uitbreiding Gezondheidscentrum in Tsjaad dankzij donaties

13 maart 2023AuthorPasquale Broeren

Dank aan onze donateurs

Wij bedanken iedereen voor de financiele steun van afgelopen jaar. Hierdoor hebben we weer veel mensen in nood in Afrika kunnen helpen. Het meeste geld is gebruikt voor de bouw en uitbreiding van het Kapokier Rouge Gezondheidscentrumin Deli, Tsjaad.Dit centrum zorgt specifiek voor mensen die leven met HIV en AIDS. Er worden voedingsadviezen gegeven en men geeft psycho-sociale ondersteuning aan de patienten, ook zijn er aanvullende behandelingen zoals Arqromertherapie (een soort mix van kruidengeneeskunde, homeopathie, osteopathie en kinesiologie) voor voorkomende ziekten en arbeidstherapie.

Voordat de bouw begon, zijn er uiteraard de benodigde materialen aangeschaft en is de eerste steen gelegd door Mgr. Joachin Kuraleyo, bisschop van Moundou. Hieronder ziet u foto’s van het uiteindelijke resultaat. De inauguratie en zegening van de nieuwe gebouwen heeft plaatsgevonden op 23 november 2022. Dit tot grote vreugde van de staf, de patienten en hun families.

Er zijn twee nieuwe gebouwen geconstrueerd alsmede toiletten. Zonnepanelen zijn geinstalleerd, iedere kamer heeft een wasbak gekregen, een ventilator en licht. Ook is er een droogkamer en een laboratorium gebouwd. Het Centrum heeft nu een apotheek met plantaardige (kruiden-)geneesmiddelen, drie spreekkamers, twee massageruimtes, een archiefruimte en een afvalinstallatie om afval te verbranden. Zonder uw hulp hadden we dit nooit kunnen doen! Dus nogmaals hartelijk dank voor uw steun!

Die ene melding. Door Wil Thijssen, uit De Volkskrant 27 januari 2023

6 maart 2023AuthorPasquale Broeren

DIE ENE MELDING Verhaal van DOMINIQUE VAN ZWAM – SURVEILLANT VERKEERSPOLITIE

Door Wil Thijssen, dit artikel is op 27 febr 2023 in De Volkskrant gepubliceerd.

Politiemensen over die ene melding, wat er daarna gebeurde en hoe dat hun kijk op het vak ingrijpend heeft veranderd. Surveillant Dominique van Zwam van de Verkeerspolitie Oost-Brabant (34) kwam bij een begrafenis waar een onverwachte dode lag.

‘We kregen een spoedoproep: ‘Een mevrouw ademt niet. Dus reanimatie.’ Mijn collega Stan en ik waren in de buurt, in Boxtel, en ik tikte het adres in ons navigatiesysteem. Bij aankomst waren we verbaasd: het adres bleek een kerk te zijn, de Sint-Petrusbasiliek. Tegelijk met ons kwam de ambulance aanrijden. Bij de open kerkdeuren stond een vrouw ons al te wenken. Het was dinsdag, dus ik dacht: daar zal wel een poetsmevrouw onwel zijn geworden, of iemand die de planten verzorgt, zoiets.

‘Terwijl Stan de AED (een defibrillator, red.) uit onze dienstauto haalde, rende ik als eerste naar binnen. Ik kwam in het voorportaal en daarna in de kerk en schrok, want daar was een mis gaande met honderd mensen die zich naar mij omdraaiden. Ik rook de wierook en de brandende kaarsen en liep zo snel maar respectvol mogelijk door het middenpad. Twee ambulancemedewerkers kwamen met een brancard achter me aan.

‘Voor het altaar stond een doodskist, met een bloemstuk en rouwlinten erop. Daarnaast lag een oude vrouw bewusteloos op de grond, met haar ogen open. Meteen ging ik op mijn knieën zitten, pakte haar hand en vroeg aan de vier mensen die om haar heen stonden: ‘Wat is er gebeurd?’ Een dame antwoordde dat de bewusteloze mevrouw een gebed op het spreekgestoelte had gehouden. Toen ze het trapje afkwam, zakte ze ineens in elkaar.

Door God geroepen

‘Een ambulancemedewerker legde een hand in haar hals en zei: ‘Ik voel geen hartslag.’ Meteen maakten wij ons klaar om te reanimeren, maar diezelfde vrouw zei: ‘Dit is een Zuster, zij wil niet gereanimeerd worden.’ ‘Echt?’, vroeg ik nog, want die bewusteloze dame had geen habijt of zoiets aan. ‘Ja’, antwoordde de vrouw, ‘als hun moment daar is om te gaan, dan heeft God je geroepen. En dan moet je ook gaan.’ In de doodskist lag ook een Zuster, ik was midden in haar begrafenis beland. Heel bizar.

‘Als iemand een niet-reanimerenketting om heeft, of een tatoeage dat-ie niet gereanimeerd wil worden, stoppen wij meteen. Maar dit was nieuw voor me. Dan moet je wel even accepteren dat je dus iemand geen kans meer geeft, dat je diegene dood laat gaan. Je bent getraind om te handelen, instinctief wil je hulp verlenen, maar dat werd ons dus ontraden. Dat was wel even een schakelmomentje. Zeker omdat we vanuit de kerk hoorden roepen: ‘Doe iets! Waarom doen jullie niks? Waarom grijpen ze niet in?’

‘Wat het makkelijker maakte om niks te doen, was dat ik in de ogen van die vrouw een sprankeling zag, iets heel vredigs, ze straalde een soort rust uit, alsof haar gelaat zei: het is goed zo. Dat is misschien moeilijk te begrijpen, maar ik heb al vaker reanimaties gedaan en daarbij zag je het leven uit de ogen lopen, dat probeer je zo snel mogelijk terug te halen. Maar dit was echt anders. Bijna mooi.a

‘Twee politiecollega’s uit Boxtel kwamen binnenrennen. Ik zei: ‘We kunnen niks meer betekenen, zij is een religieuze, die willen niet gereanimeerd worden.’ Een van de collega’s knielde ter hoogte van het hoofd van de bewusteloze vrouw en sloot haar ogen.

Ontdaan

‘Omdat de kerk enorm galmt, moesten we fluisteren, alles wat we zeiden was te horen. Om nog meer reuring te voorkomen en omdat al die mensen als het ware iemand voor hun neus dood hadden zien neervallen, wat toch heel traumatiserend is, besloten we mevrouw uit het zicht van de mensen te halen. Een ambulancebroeder lichtte de pastoor daarover in. We trokken het laken van de brancard, legden dat op de grond, schoven met z’n zessen die zuster erop, vouwden het laken boven haar dicht en tilden haar zo op de brancard. Want iemand die zich slap houdt, al weegt ze maar 50 kilo, is veel zwaarder dan iemand die een beetje meewerkt.

‘We brachten haar achter in de kerk naar de sacristie, een soort omkleedkamer van de pastoor. Vlak voordat we daar door een dikke houten deur naar binnen gingen, hoorde ik de pastoor zeggen: ‘Geachte aanwezigen, zuster Gerda is helaas overleden.’ Je hoorde ‘Oeh’, er ging een schokgolf door de kerk.

‘De ambulance bracht het lichaam weg, daarna reden Stan en ik naar ons bureau in Vught, want we waren toch wel ontdaan van de situatie. Dit was allemaal in de coronatijd, toen er net weer honderd in plaats van dertig mensen naar een begrafenis mochten. Daarom stonden in de kerk ook allemaal camera’s, zodat de Witte Zusters in het verzorgingshuis de mis ook konden bijwonen. Die hadden het dus allemaal zien gebeuren.

‘Onderweg zeiden Stan en ik tegen elkaar: soms moet je accepteren dat iets anders loopt dan je verwacht, soms moet je de keuze van een persoon respecteren, al druist die in tegen alles waarop je bent getraind. Maar ze lag er mooi bij, alsof ze al lag opgebaard. Het was echt goed zo.’

Noot door Marina van Dalen, coordinator Witte Zusters: het is zeker niet zo dat religieuzen automatisch niet gereanimeerd (willen) worden, want uiteraard mogen ook onze Witte Zusters zelf bepalen of ze al dan niet een niet-reanimatieverklaring invullen. Bij deze zuster wisten wij zeker dat zij zo’n verklaring had ingevuld, zoals eigenlijk bij al onze zusters op hoge leeftijd het geval is.

Lees dit artikel: op De Volkskrant

Ons boekje ‘Dragers van Hoop, een leven lang missie’

19 januari 2023AuthorPasquale Broeren

Ons boekje ‘Dragers van Hoop, een leven lang missie’wordt n.a.v. de uitzendingen ‘Anita in de missie’ op 14 en 15 december j.l. weer volop besteld. Deze publicatie is uit 2017 toen de Congregatie haar 150-jarig bestaan vierde. Hierin worden ruim 12 Witte Zusters geïnterviewd over hun leven en werk in Afrika, gelardeerd met foto’s. Sommigen van hen zijn inmiddels overleden. Daarnaast staat er een stukje historie in en een volledige matricule van alle zusters die ooit zijn ingetreden in Nederland, dat zijn er ruim 500. Het boekje van 135 pag. is uiterst leesbaar en geeft een goed beeld van de roeping en inzet van deze missionarissen, vroeger en nu. U kunt het bestellen tegen een vergoeding van 10 euro (incl. 5 euro verzendkosten) op administratie@wittezusters.nl o.v.v. van uw naam, volledige adres en tel.nr. Of u kunt bellen op 0411-602548 (ma t/m don 8-4 uur).

De Afrikaanse avonturen van de Witte Zusters op tv

23 december 2022AuthorPasquale Broeren

Bekijk de afleveringen van de Witte Zuster via onderstaande link

https://www.npostart.nl/anita-in-de-missie/KN_1729392

Eerder Berichten

Wie wij zijn:

De Missiezusters van Onze Lieve Vrouw van Afrika (MZOLA) is een internationale congregatie van vrouwelijke missionarissen, die van oudsher gericht is op Afrika.

Er zijn ruim 450 MZOLA wereldwijd, waarvan het merendeel als bejaard missionaris teruggekeerd is naar Europa of Canada.
In Afrika zijn zo’n 100 zusters aktief in 13 verschillende landen op het gebied van onderwijs, vrouwenwerk, vluchtelingen, pastoraat, ziekenzorg en sociale projecten. In Nederland zijn nog 20 zusters, voornamelijk woonachtig in het Wereldhuis te Boxtel. Sommigen zijn nog maatschappelijk aktief.

Wat we doen:

White Sisters – Social from Creijn Lueb on Vimeo.

Contactgegevens:

Bestuur Missiezusters van Onze Lieve Vrouw van Afrika

Molenhof 3.04
5281 AG Boxtel (NL)
info@wittezusters.nl

Tel. coördinator: 0411-602761 (ma t/m do)
Email: m.vandalen@wittezusters.nl

Tel. administratie: 0411-602548 (ma t/m do)
Email: administratie@wittezusters.nl

Tekstgrootte aanpassen

Zoom in Regular Zoom out

Zoeken op de website

  • Home
  • Over ons
  • Contact
  • Publicaties
  • Foto’s
  • Video
  • Links
  • Nieuwsbrieven
  • Overleden zusters
Copyright © 2023 Witte Zusters | www.webdesign-vught.nl. All rights reserved.
Deze website maakt gebruik van cookies om uw ervaring te verbeteren. We gaan ervan uit dat u hiermee akkoord gaat, maar u kunt zich afmelden als u dat wenst. Cookie instellingenAKKOORD
Privacy & Cookiesbeleid

Privacy Overzicht

Deze website gebruikt cookies om uw ervaring te verbeteren terwijl u door de website navigeert. Van deze cookies worden de cookies die indien nodig zijn gecategoriseerd, in uw browser opgeslagen omdat ze essentieel zijn voor het functioneren van de basisfunctionaliteiten van de website. We gebruiken ook cookies van derden die ons helpen analyseren en begrijpen hoe u deze website gebruikt. Deze cookies worden alleen met uw toestemming in uw browser opgeslagen. U heeft ook de mogelijkheid om u af te melden voor deze cookies. Maar het afmelden van sommige van deze cookies kan een effect hebben op uw browse-ervaring.
Necessary
Altijd ingeschakeld
Noodzakelijke cookies zijn absoluut essentieel voor een goede werking van de website. Deze categorie bevat alleen cookies die zorgen voor basisfunctionaliteiten en beveiligingsfuncties van de website. Deze cookies slaan geen persoonlijke informatie op.
Non-necessary
Alle cookies die mogelijk niet bijzonder nodig zijn om de website te laten functioneren en die specifiek worden gebruikt om persoonlijke gegevens van gebruikers te verzamelen via analyses, advertenties en andere ingesloten inhoud, worden genoemd als niet-noodzakelijke cookies. Het is verplicht om toestemming van de gebruiker te verkrijgen voordat u deze cookies op uw website plaatst.
OPSLAAN & ACCEPTEREN
nl Dutch
nl Dutchen Englishfr Frenchde German